zondag 20 mei 2012
Enige optreden in Nederland: American Aquarium 8 juni 2012
American Aquarium Live & the NiX 8 juni 2012
Koop nu je kaartjes on-line:
dinsdag 15 mei 2012
UURTJE VAN NIX 15 MEI
tussen 21:00 en 22:00 bij EnschedeFM
ook via de livestream: mms://media.tvenschedefm.nl/enschedefm
Rory Block – Samson & Delilah (I belong to the band: a tribute to Rev Gary Davis – 2012)
The Epstein – Leave your light on (Last of the Charanguistas – 2009)nr 10
Don Ray Band – All together (Full throttle – 2012)
Rockin’ Johnny Band – One and one ain’t two (Grim reaper – 2012)
Michael Powers – Wild side (Prodigal son – 2006)
Phantom Blues Band – I can’t stand it (Inside out – 2011)
Siegel-Schwall – The underqualified blues (Flash forward – 2005)
Hans van Lier & the sidekicks – One more drink (Blues and more than blues – augustus 2012)
Guitar Mikey – Thats no way (Out of the box – 2012)
Tweed funk – Gettin home (Love is -2012)
Mama Groove – Chill giver blues (How mama got her groove back – 2012)
The Mighty Ya Ya – Mercury is rising (The Mighty Ya Ya – 2012)
Jake La Botz – I’m a crow (The devil lives in my throat – 2012)
Jimmy Thackery & the drivers – Hobart”s blues (As live as it gets – 2012)
maandag 14 mei 2012
Unieke altcountry/americana band The Epstein
Nog 1 optreden te gaan deze maand en dan zijn we pas op 8 juni weer in de lucht.
We sluiten deze maand mei bijzonder af en wel met "onze" band The Epstein.
Tis geen blues, geen country, geen rock'n'roll, maar heel veel muzikale invloeden zorgen voor een uniek geluid…….zie het filmpje van een vorig optreden op onze website.
We zien jullie aankomende woensdag. We beginnen eerder dan gewoonlijk want we moeten donderdag vroeg op de pedalen…..:-)
Woensdag 16 mei
The Epstein (UK)
Na het bezoek van The Epstein aan ons podium in Augustus 2011 was iedereen het erover eens: dit was een optreden om niet te vergeten, zo bijzonder en overweldigend! De driekoppige formatie uit Oxford blies ons allen omver met hun prachtige songs, zo gevoelig gespeeld en harmonieus gezongen, maar ook met flitsende gitaarpartijen.
The Epstein is een unieke altcountry/ americana band met een hele mix van invloeden en een opvallend origineel geluid. Voor wie deze sound nog niet kent, maar van bands zoals Mumford & Sons, Calexico, Crosby Stills, Nash en Young en the Decemberists (maar ook van scheurend gitaarwerk!) houdt is the Epstein echt een must. In Engeland stonden ze al 2 x op Glastonbury en werden daar uitgeroepen tot "best emerging talent. Rollingstone Magazine was zeer enthousiast over hun debuutcd ' last of the Charanguistas' en ook op Nederlandse radio werden ze met enige regelmaat gedraaid.
Zaal open 20.30 uur Aanvang 21.00 uur Entree € 11,-
zondag 13 mei 2012
CONVERTVERSLAG JIMMY BURNS 4 MEI
Tekst: Herbert Schluter
Soms, heel soms sta je oog in oog met een levende legende. Dat was dan ook het geval op 4 mei waar niemand minder dan Jimmy Burns op het podium stond.
Hij werd op deze Europese tour bijgestaan door Fabrice Joussot (gitaar en zang), Fabio Izquierdo (bluesharp en zang), Antoine Escalier (bas) en nog een Fabrice, maar dan Bessouat, die op de drums zorgde voor de ritmische begeleiding.
Zoals gezegd was Jimmy op een Europese tour en dit enige optreden in Nederland bracht hem in 1 dag vanuit Zwitserland naar Nederland. Hij begon dan ook met de opmerking ’It took us a hell of a day to get here!’ om daarna te beginnen met ’Shake it baby’. De lange trip had absoluut geen sporen nagelaten wat betreft zijn stem, want na de eerste twee regels hoorden we iemand in het publiek al zeggen ”wat een stem, hè?”. Helder, zuiver en bijzonder krachtig. Voor het volgende liedje kwam er weer een heel verhaal ’bout a 12 year old boy. You don’t want him hangin’ round your crib. Now crib, that’s black talk for a house! Affijn, gedurende de eerste set kreeg ik ’t gevoel dat de band steeds meer loskwam. Waar Fabio in eerste instantie een wat iel achtergrondgeluidje produceerde kreeg hij er steeds meer zin in en heeft een paar keer laten horen wat voor virtuoos hij op de bluesharp is. Ook Fabrice deed absoluut niet onder voor Jimmy en kreeg dan ook ruim voldoende gelegenheid om zijn kunnen te tonen. Ook volgt er nog een heel mooi samenspel tussen Jimmy en Antoine. Die kijkt met een zelfverzekerde glimlach naar Jimmy en je merkt gewoon dat ze elkaar perfect aanvoelen.
In de tweede set they kept it movin’ & groovin’ en opeens – hij kon ’t niet laten – had onz’ aller Ruud Weber de basgitaar omgehangen en speelde lekker mee met ’stuck in the middle with you’. Erg lekker gespeeld. Ook in deze set riep Jimmy af en toe ’somebody start playin’ the blues’ waarna ofwel Fabio, ofwel Fabrice ofwel allebei weer een heerlijke solo lieten horen. Een paar titels die we verder mochten horen waren ’Feels like rain’, een heerlijke slowblues, ’Black Cadillac’ (you better get yourself a car – cause I’m leavin’ you), ’better know what you’re doing’ en ’no consideration’. Met een ouderwets lekker delta-swamps bluesnummer ’crazy ’bout you baby’ kwam er weer een eind aan een nu al legendarisch avondje van NiX.
www.bluesclub.nl
www.jimmyburnsband.com
Soms, heel soms sta je oog in oog met een levende legende. Dat was dan ook het geval op 4 mei waar niemand minder dan Jimmy Burns op het podium stond.
Hij werd op deze Europese tour bijgestaan door Fabrice Joussot (gitaar en zang), Fabio Izquierdo (bluesharp en zang), Antoine Escalier (bas) en nog een Fabrice, maar dan Bessouat, die op de drums zorgde voor de ritmische begeleiding.
Zoals gezegd was Jimmy op een Europese tour en dit enige optreden in Nederland bracht hem in 1 dag vanuit Zwitserland naar Nederland. Hij begon dan ook met de opmerking ’It took us a hell of a day to get here!’ om daarna te beginnen met ’Shake it baby’. De lange trip had absoluut geen sporen nagelaten wat betreft zijn stem, want na de eerste twee regels hoorden we iemand in het publiek al zeggen ”wat een stem, hè?”. Helder, zuiver en bijzonder krachtig. Voor het volgende liedje kwam er weer een heel verhaal ’bout a 12 year old boy. You don’t want him hangin’ round your crib. Now crib, that’s black talk for a house! Affijn, gedurende de eerste set kreeg ik ’t gevoel dat de band steeds meer loskwam. Waar Fabio in eerste instantie een wat iel achtergrondgeluidje produceerde kreeg hij er steeds meer zin in en heeft een paar keer laten horen wat voor virtuoos hij op de bluesharp is. Ook Fabrice deed absoluut niet onder voor Jimmy en kreeg dan ook ruim voldoende gelegenheid om zijn kunnen te tonen. Ook volgt er nog een heel mooi samenspel tussen Jimmy en Antoine. Die kijkt met een zelfverzekerde glimlach naar Jimmy en je merkt gewoon dat ze elkaar perfect aanvoelen.
In de tweede set they kept it movin’ & groovin’ en opeens – hij kon ’t niet laten – had onz’ aller Ruud Weber de basgitaar omgehangen en speelde lekker mee met ’stuck in the middle with you’. Erg lekker gespeeld. Ook in deze set riep Jimmy af en toe ’somebody start playin’ the blues’ waarna ofwel Fabio, ofwel Fabrice ofwel allebei weer een heerlijke solo lieten horen. Een paar titels die we verder mochten horen waren ’Feels like rain’, een heerlijke slowblues, ’Black Cadillac’ (you better get yourself a car – cause I’m leavin’ you), ’better know what you’re doing’ en ’no consideration’. Met een ouderwets lekker delta-swamps bluesnummer ’crazy ’bout you baby’ kwam er weer een eind aan een nu al legendarisch avondje van NiX.
www.bluesclub.nl
www.jimmyburnsband.com
woensdag 9 mei 2012
Gerry Jablonski & the Electric Band ( UK) Live @ the NiX
Vrijdag 11 mei
Gerry Jablonski & the Electric Band ( UK)
Onder aanvoering van Gerry Jablonski (gitaar/zang) krijgen we een avond vol energieke blues/rock voorgeschoteld zoals die werd gemaakt eind jaren 60 van de vorige eeuw. Inspiratiebronnen zijn o.a. Paul Kossoff, Eric Clapton, Jimmy Page en Peter Green. Inmiddels heeft de band hun tweede album uitgebracht, “Life at Captain Tom’s “. Van uitzonderlijke klasse is het krachtige mondharmonica spel van Peter Narojczyk, een groot talent die met fantastische solo’s tegenwicht geeft aan de opzwepende gitaar van Jablonski. Samen met de power-ritmesectie van Dave Innes op drums en Grigor Leslie op bas vormen Gerry en Peter een sterke eenheid van rauw en eerlijk talent. Als je Gerry Jablonski nog nooit live gezien hebt mag je het optreden van deze band niet missen, ze zijn de hardst werkende Britse Blues entertainers in bluesland en leveren altijd een spetterende show als het gaat om het weergeven van opwindende blues rock. De optredens van de band krijgen altijd zeer goede kritieken, en NiXPodium is dan ook erg blij jullie Schotlands nummer 1 rock/blues band te mogen presenteren:
Gerry Jablonski- gitaar /vocals
Peter Narojczyk- harmonica
Grigor Leslie- bas/ backing vocals
Dave Innes- drums/ backing vocals
Gerry Jablonski & the Electric Band ( UK)
Onder aanvoering van Gerry Jablonski (gitaar/zang) krijgen we een avond vol energieke blues/rock voorgeschoteld zoals die werd gemaakt eind jaren 60 van de vorige eeuw. Inspiratiebronnen zijn o.a. Paul Kossoff, Eric Clapton, Jimmy Page en Peter Green. Inmiddels heeft de band hun tweede album uitgebracht, “Life at Captain Tom’s “. Van uitzonderlijke klasse is het krachtige mondharmonica spel van Peter Narojczyk, een groot talent die met fantastische solo’s tegenwicht geeft aan de opzwepende gitaar van Jablonski. Samen met de power-ritmesectie van Dave Innes op drums en Grigor Leslie op bas vormen Gerry en Peter een sterke eenheid van rauw en eerlijk talent. Als je Gerry Jablonski nog nooit live gezien hebt mag je het optreden van deze band niet missen, ze zijn de hardst werkende Britse Blues entertainers in bluesland en leveren altijd een spetterende show als het gaat om het weergeven van opwindende blues rock. De optredens van de band krijgen altijd zeer goede kritieken, en NiXPodium is dan ook erg blij jullie Schotlands nummer 1 rock/blues band te mogen presenteren:
Gerry Jablonski- gitaar /vocals
Peter Narojczyk- harmonica
Grigor Leslie- bas/ backing vocals
Dave Innes- drums/ backing vocals
maandag 7 mei 2012
Playlist 'een uurtje van NiX' 8 mei
tussen 21:00 en 22:00 bij EnschedeFM
ook via de livestream:
Michael Burks – Salty tears (Iron man – 2008)
Shawn Jones – Runnin’ water (Struggle makes you stronger – 2012)
Albert Bashor – Cotton field of dreams (Cotton field of dreams – 2012)1
interview John Pippus part 1
John Pippus – Little things (This city – 2009)
interview John Pippus part 2
John Pippus – Lets legalize it (Born a Genius – 2010)
interview John Pippus part 3
John Pippus – Airplain woman (Wrapped up in the blues – 2011)
interview John Pippus part 4
John Pippus – I dreamed about Muddy Waters last night (Wrapped up in the blues – 2011)
Blue Plate Special – Feel so good (Can you dig it – 2006)
Gerry Jablonski – Hard to make a living (Life at Captain Tom’s – 2011)
Rob Lutes & Rob MacDonald – If blues don”t shake you (Live – 2011)
Michael Dean Damron – Graveyard song (When the shit hits the fans – 2012)
Tommy Schneller – Blues for the ladies (Smiling for a reason – 2011)
Big Pete van de Pluijm en Jody van Ooijen in DWDD
Vanavond "Big Pete" van de Pluijm en Jody van Ooijen in DWDD !! Kijken dus.......
Harmonicaworkshop met Mark Hummel
Inspiratie opdoen bij één van ’s werelds grootste bluesharpspelers? Na zijn optreden tijdens Moulin Blues in Ospel geeft Mark Hummel 2 workshops en gelegenheid om je eigen vragen te stellen :
Maandagavond 7 mei, 20.00 - 22.00 uur in Wijkcentrum Het Patronaat, 2e Haagstraat 40 in Helmond (achter de Emté supermarkt) over het spelen van oude blues op bluesharp + kort optreden + gelegenheid om eigen vragen te stellen. Toegang 15 Euro. Bij voldoende belangstelling geeft Little Charlie een workshop voor gitaristen.
Dinsdagavond 8 mei, 20.30 - 22.30 uur in Sentrum 70 aan de Handwijzer in Veldhoven over oude blues op bluesharp en het gebruik van de chromaat in blues + kort optreden + gelegenheid om eigen vragen te stellen. Toegang 15 Euro. Bij voldoende belangstelling geeft Little Charlie een workshop voor gitaristen.
Graag van tevoren aanmelden / info : violabarends@live.nl
Maandagavond 7 mei, 20.00 - 22.00 uur in Wijkcentrum Het Patronaat, 2e Haagstraat 40 in Helmond (achter de Emté supermarkt) over het spelen van oude blues op bluesharp + kort optreden + gelegenheid om eigen vragen te stellen. Toegang 15 Euro. Bij voldoende belangstelling geeft Little Charlie een workshop voor gitaristen.
Dinsdagavond 8 mei, 20.30 - 22.30 uur in Sentrum 70 aan de Handwijzer in Veldhoven over oude blues op bluesharp en het gebruik van de chromaat in blues + kort optreden + gelegenheid om eigen vragen te stellen. Toegang 15 Euro. Bij voldoende belangstelling geeft Little Charlie een workshop voor gitaristen.
Graag van tevoren aanmelden / info : violabarends@live.nl
vrijdag 4 mei 2012
Concertverslag King of the world, 13 april
Tekst: Herbert Schluter
Even in het muzikaal kookboekje kijken naar het recept voor een superband: men neme achtereenvolgens een drummer die met de Achterhoekse rockformatie Normaal menige zaal heeft laten koken (Fokke de Jong) en mix dit met een bassist/zanger die met z’n eigen band zijn sporen al lang en breed heeft verdiend (Ruud Weber). Hierover gaat een sausje van een toetsenist die internationale allure heeft vergaard op podia met o.a. Matt Schofield, Coco Montoya en Dede Priest (Govert van der Kolm) en het geheel wordt geserveerd met niet zomaar een gitarist… zeg je ‘Cuby and the Blizzards’ dan zeg je meteen: Erwin Java. Maar ruimtegebrek stelt ons helaas niet in staat om alle namen te noemen met wie deze grootheden allemaal hebben samen gespeeld. Dit kwartet is onlangs bij elkaar op de koffie gekomen en heeft besloten om samen wat te gaan doen. Nou, da’s gelukt… en hoe!
Na twee uitverkochte optredens in het Drentse Amen stonden ze dus vrijdag de 13e op het podium van de NiX in Enschede. Ook hier een bomvolle, uitverkochte zaal! En dat voor een derde try-out…
De eerste set bestond uit een negental nummers zoals ‘Only in it for the money’ (het openingsnummer), ‘Let’s go get stoned’ en ‘Mr. Big Shot’. Er zit veel variatie in de nummers, zowel qua melodielijn als qua tempo. Het soms wat hese stemgeluid van Ruud past er dan ook heel mooi bij – en kwam hier misschien nog wel beter tot z’n recht dan bij zijn eigen band (en da’s puur bedoeld als compliment!). Bij het vijfde nummer ‘Why me?’ dacht ik eerst even te maken te hebben met een countryband, ‘t leek wel Garth Brooks. Ook andere invloeden zijn, soms subtiel, soms heel duidelijk verwerkt in de muziek. Bij ‘Gone, gone, gone’ klonk het een beetje New Orleans style blues/jazz, maar nergens gaat het echte bluesgevoel verloren. Ook een verschrikkelijk mooi nummer is ‘Learn how to cry’ wat in eerste instantie heel subtiel begint maar gaandeweg uitgroeit tot een prachtig krachtig nummer.
Ik heb ‘t al vaker gezegd, maar als een band laat zien dat ze lekker op mekaar ingespeeld zijn straalt dat uit naar de zaal. En als ze dan ook elkaar de ruimte geven om ‘hun ding te doen’ dan sta je in de zaal zo ontzettend te genieten… Bij ‘I can’t go home’ gaan de lichten op het podium langzaam uit en schijnt er alleen nog maar een spotje op Erwin. En dan komt er toch een solo… Onwaarschijnlijk lekker! Ze zeggen wel eens dat ‘t venijn in de staart zit. Dat spreekwoord kwam hier ook behoorlijk uit. Op ‘t eind ontstond er een soort wedstrijd in solo’s tussen Govert en Erwin waarbij zelfs het grootste ijskonijn niet stil kon blijven zitten. Govert haalde dan ook werkelijk álles uit de kast om geluid uit de toetsen te krijgen, hij ging er op zitten, hij gebruikte een handdoek – eerst om z’n gezicht af te vegen en daarna om ‘t ding te mishandelen – ongelofelijk hoe die man omgaat met z’n orgel. Misschien denkt u nou dat ik overdrijf, nou: echt niet! Hier is zo’n superband geboren dat ik bij deze King of the World wil claimen voor de cd presentatie in het najaar! Waar anders dan op het podium van de NiX in Enschede?
Na afloop van het optreden mochten we naast het podium nog getuige zijn van een prachtig moment: de heren vliegen elkaar om de hals met een geweldige kreet ‘We kunnen ‘t!!!’ Kan ik niets anders van zeggen dan ‘ja, klopt…’. King of the World. Onthou die naam!
Na twee uitverkochte optredens in het Drentse Amen stonden ze dus vrijdag de 13e op het podium van de NiX in Enschede. Ook hier een bomvolle, uitverkochte zaal! En dat voor een derde try-out…
De eerste set bestond uit een negental nummers zoals ‘Only in it for the money’ (het openingsnummer), ‘Let’s go get stoned’ en ‘Mr. Big Shot’. Er zit veel variatie in de nummers, zowel qua melodielijn als qua tempo. Het soms wat hese stemgeluid van Ruud past er dan ook heel mooi bij – en kwam hier misschien nog wel beter tot z’n recht dan bij zijn eigen band (en da’s puur bedoeld als compliment!). Bij het vijfde nummer ‘Why me?’ dacht ik eerst even te maken te hebben met een countryband, ‘t leek wel Garth Brooks. Ook andere invloeden zijn, soms subtiel, soms heel duidelijk verwerkt in de muziek. Bij ‘Gone, gone, gone’ klonk het een beetje New Orleans style blues/jazz, maar nergens gaat het echte bluesgevoel verloren. Ook een verschrikkelijk mooi nummer is ‘Learn how to cry’ wat in eerste instantie heel subtiel begint maar gaandeweg uitgroeit tot een prachtig krachtig nummer.
Ik heb ‘t al vaker gezegd, maar als een band laat zien dat ze lekker op mekaar ingespeeld zijn straalt dat uit naar de zaal. En als ze dan ook elkaar de ruimte geven om ‘hun ding te doen’ dan sta je in de zaal zo ontzettend te genieten… Bij ‘I can’t go home’ gaan de lichten op het podium langzaam uit en schijnt er alleen nog maar een spotje op Erwin. En dan komt er toch een solo… Onwaarschijnlijk lekker! Ze zeggen wel eens dat ‘t venijn in de staart zit. Dat spreekwoord kwam hier ook behoorlijk uit. Op ‘t eind ontstond er een soort wedstrijd in solo’s tussen Govert en Erwin waarbij zelfs het grootste ijskonijn niet stil kon blijven zitten. Govert haalde dan ook werkelijk álles uit de kast om geluid uit de toetsen te krijgen, hij ging er op zitten, hij gebruikte een handdoek – eerst om z’n gezicht af te vegen en daarna om ‘t ding te mishandelen – ongelofelijk hoe die man omgaat met z’n orgel. Misschien denkt u nou dat ik overdrijf, nou: echt niet! Hier is zo’n superband geboren dat ik bij deze King of the World wil claimen voor de cd presentatie in het najaar! Waar anders dan op het podium van de NiX in Enschede?
Na afloop van het optreden mochten we naast het podium nog getuige zijn van een prachtig moment: de heren vliegen elkaar om de hals met een geweldige kreet ‘We kunnen ‘t!!!’ Kan ik niets anders van zeggen dan ‘ja, klopt…’. King of the World. Onthou die naam!
dinsdag 1 mei 2012
Uurtje van NiX 1 mei
ook via de livestream: mms://media.tvenschedefm.nl/enschedefm
Mark Cloutier – Growl and moan (Hard working man – 2012)
Ryan McGarvey – Blues is knockin’ at my door (Redefined – 2012)
The Godz – Born at the wrong time (Last of the outlaws – 2012)
JT Coldfire – It”s allright with me (Always and never – 2012)
Ron Sorin & The Blue Coast Band -Good gal blues (Lake city – 2012)
Warren Haynes Band – A friend to you (Live at the Moody Theater – 2012)
Pearl handled revolver – Woman made a man out of me (Colossus – 2012)
Ben Poole – Play on, play on (Let”s go upstairs – 2012)
Melissa Ruth & The Likely Stories – Drive in the rain (Ain’t no whiskey – 2012)
Brad Hatfield – Witness to my misery (Uphill from anywhere – 2012)
24 Pesos – Everyone got the blues (When the ship goes down – 2012)
Peter Karp & Sue Foley – At the same time (Beyond the crossroads – 2012)
Jimmy Burns – Wild about you baby (Live at B.L.U.E.S. – 2006)
Matt Taylor feat the Motives – Gone before
the House of Blues of Buddy Guy's Legends?
NEE, het NIX Podium !!! Vrijdag 4 mei Jimmy Burns Live @ the NiX 
Abonneren op:
Posts (Atom)
